آگراندیسمان، قسمت اول | بررسی بازی مریلا زارعی در سریال «افعی تهران» | باصلابت و مسلط در قامت یک قاتل  

به گزارش مووی پلات، از این هفته بخش جدیدی را به اسم «آگراندیسمان» طراحی کرده‌ایم و قرار است روزهای جمعه، با نگاهی به فیلم‌های روی پرده، سریال‌ها، برنامه‌ها و مسابقه‌های شبکه نمایش خانگی و تلویزیون و همچنین شبکه‌های اجتماعی، عملکرد یکی از چهره‌های مهم را در این بخش ارزیابی کنیم. به توجه اینکه تا کنون هفت قسمت از سریال «افعی تهران» گذشته، مریلا زارعی با وجود کمرنگ بودن، یکی از نقش‌های اصلی به نظر می‌رسد. به بهانه حضور قدرتمند او در «افعی تهران»، ابعاد مختلف بازی این بازیگر را در نقش «مرضیه امینی» ملفب به «افعی تهران» که یک این قاتل زنجیره‌ای است را بررسی می‌کنیم.

 ویژگی گریم | در «افعی تهران» با شمایلی بسیار متفاوت از مریلا زارعی روبه‌رو هستیم. صورتش پف‌کرده و آفتاب‌سوخته است و هیچ اثری از ظرافت در صورتش دیده نمی‌شود. چشم‌هایش توسی متمایل به آبی است و ابروهایی نامنظم دارد. لب‌هایش معمولا رو به پایین است که نشان از اندوهی عمیق و خستگی سال‌های زیاد می‌دهد. پلک‌هایش پف‌کرده و در اکثر مواقع هاله‌ای از اشک را می‌شود در چشم‌هایش دید. از قسمت اول سریال او را در جایگاه متهم دیده‌ایم. با لباس‌های زندان و یک روسری توسی ساده و چادر رنگی روی سرش.

اهمیت نقش | از ابتدای سریال، افعی تهران به عنوان یک قاتل زنجیره‌ای معرفی می‌شود که تا به حال هفت مرد آزارگر کودکان را به قتل رسانده است. پلیس با وجود تمام تلاش‌هایی که کرده، نتوانسته او را پیدا کند و همه یک‌جورهایی از زرنگی و قدرت او صحبت به میان می‌آورند. با این تفاسیر وقتی اولین‌بار مریلا زارعی را در جایگاه افعی تهران دیدیم، همه‌مان تعجب کردیم. او در جایگاه قاتلی قرار گرفته که چهره‌ای به نسبت خشن دارد و موقع صحبت کردن درباره قتل‌هایش به هیچ‌عنوان ابراز پشیمانی نمی‌کند. تنها نگرانی‌اش این است که پسرش با آزارهایی که دیده چطور مواجه می‌شود و بعدها او را چه‌طور به یاد خواهد آورد. این شخصیت به اندازه کافی جذاب است و می‌توان گفت که بخش مهمی از ماجرا پیرامون مواجهه آرمان با این شخصیت پیش می‌رود. بخصوص اینکه در دیالوگی کاملا خصوصی می‌شنویم که آرمان در اینکه او یک قاتل زنجیره‌ای است شک می‌کند و به همین دلیل هنوز نمی‌دانیم واقعا افعی تهران هست یا نه.

جنس بازی | مریلا زارعی در نقش افعی تهران سعی می‌کند رفتاری سرد و بی‌روح از خودش بروز دهد. گریم باعث شده ظرافت خاصی نداشته باشد و مقتدر و خشن به نظر برسد اما بخش مهمی از شکل‌گیری این شخصیت به بازی او برمی‌گردد. او در نگاه و کلام بی‌تفاوت و بی‌حس به نظر می‌رسد. مضطرب و پریشان نیست. کم حرف می‌زند و بیشتر دیالوگ‌هایش درباره فرزندش است. جز مواقعی که نام پسرش به میان می‌آید و نگران آینده او می‌شود، گریه نمی‌کند و ضعف نشان نمی‌دهد. در نگاه و حالات و رفتارش رازی وجود دارد و مخاطب را به این فکر می‌اندازد که شاید تمام حرف‌هایش دروغ باشد اما در عین‌حال خشونتی در چهره‌اش وجود دارد که نمی‌توانیم احتمال اینکه افعی تهران است را رد کنیم. 

مهمترین عامل جذابیت | زارعی چنان با این گریم و لباس و شمایلی که قرار است او را در قالب یک قاتل زنجیره‌ای نشان دهد خو گرفته و یکی شده که کاملا فراموش می‌کنیم درحال تماشای بازی یک بازیگر هستیم. غبار اندوه و رنج چنان به خوردش رفته که انگار واقعا سالیان سال است تنفر را در دلش کاشته و بعد از هر قتل، بخشی از انسانیتش را از دست داده و حالا در تمام وجودش فقط یک دریچه احساسی را به سمت فرزندش باز گذاشته است. زارعی کاملا با این نقش اخت شده و با تمام وجودش این شخصیت را درک کرده و همین مسئله برگ برنده اصلی بازی اوست. هنوز اطلاعات کمی درباره او می‌دانیم. باید صبر کنیم سریال پیش برود و در ادامه ببینیم این شخصیت چه ابعاد تازه‌تری پیدا خواهد کرد.

«افعی تهران» به کارگردانی سامان مقدم، چهارشنبه‌ها در پلتفرم فیلم‌نت منتشر می‌شود.